Koop jij weleens kleding?
Ja?
Sta je dan ook stil bij de erbarmelijke omstandigheden van jonge kinderen die jouw kleding in sweatshops maken?
Nee?
Geen zorgen. Je bent geen slecht mens.
Het klinkt heel tegenstrijdig, maar sweatshops zijn juist goed voor ontwikkelingslanden. In dit artikel lees je drie redenen waarom.
Maar voordat we daarmee beginnen, laten we eerst even kijken wat sweatshops nou eigenlijk zijn.
Wat Zijn Sweatshops, En Hoe Gaat Het Er Daar Aan Toe?
Ongeacht wat je standpunt nou is over sweatshops, kritiek erop is begrijpelijk. De omstandigheden in deze fabrieken zijn namelijk enorm hard.
Werkdagen van 16 uur zijn daar normaal. Hebben arbeiders dan nog pauze? Nauwelijks. Verder zitten ze met grote aantallen volgepropt in grote zalen en zonder airco. Vrouwelijke arbeiders worden regelmatig door leidinggevenden fysiek of seksueel geïntimideerd.
Bovendien worden er nauwelijks veiligheidsmaatregelen genomen. Hierdoor is het werk ook nog eens enorm gevaarlijk.
Wat krijgen ze ervoor terug?
Een enorm laag loon. Vaak ligt dit loon zelfs onder het minimumloon van het betreffende land.
Dus ja, werken is sweatshops is afschuwelijk. De vraag is alleen, wat zijn de alternatieven?
Kijken we daarnaar, dan blijken die nóg erger te zijn…
#1: De Verschrikkelijke Alternatieven Van Sweatshops
Een groot percentage arbeiders in sweatshops komt van het platteland.
Hoe ziet de situatie voor hen er daar uit?
- Je groeit op in extreme armoede, vaak ongeschoold en als analfabeet.
- Je inkomen is nog lager dan in fabrieken en onvoorspelbaar.
- Elke dag verricht je fysiek uitputtend werk.
Zijn er dan wellicht nog andere opties naast het platteland?
Ja. Maar die zijn zeker niet beter. Dat zijn namelijk werken in levensgevaarlijke mijnen, criminaliteit en prostitutie.
Dus hiertegen afgewogen, wat zijn sweatshops dan?
Voor veel mensen is het de enige mogelijkheid om te ontsnappen uit extreme armoede.
Waaruit blijkt dat?
Onder andere uit het feit dat veel arbeiders soms meerdere uren per dag lopen om op werk te komen. Bovendien zijn sinds het begin van 2000 meer dan 4 miljoen mensen uit Laos, Cambodja en Birma geëmigreerd naar Thailand om te kunnen werken in sweatshops. Ook Brazilië kent veel immigranten uit Bolivia die in sweatshops werken.
Deze immigranten zijn bovendien illegaal. Ze lopen dus groot risico om gedeporteerd te worden, puur om te kunnen werken in de fabrieken.
Kortom, het voelt rechtvaardig om druk uit te oefenen op grote kledingbedrijven opdat ze hun fabrieken in ontwikkelingslanden sluiten. Maar verbetert dit het lot van de arbeiders? Helaas niet.
Wat Er Gebeurt Wanneer De Deuren Sluiten
Het argument uit de vorige alinea is niet hypothetisch, maar de realiteit. Want wat gebeurde er in 1993 toen de V.S. bijna een wetsvoorstel aannam die het zou verbieden om producten uit sweatshops te importeren?
Nou, uit voorzorg sloten enkele grote fabrieken in Bangladesh hun deuren.
Het gevolg?
50.000 kinderen kwamen op straat te staan. UNICEF deed onderzoek wat er vervolgens met deze groep gebeurde. Gingen ze vervolgens naar school? Of naar fabrieken met betere omstandigheden? Nee, de meesten belandden in de criminaliteit of in fabrieken met nog ergere omstandigheden.
Der is nog een argument voor meer sweatshops. Ze zijn namelijk goed voor de economie en de bevolking plukt daar mee van.
#2: De Economie Houdt Van Sweatshops
Je verwacht het misschien niet, maar voor agrarische landen zijn sweatshops veelbelovend.
Sweatshops zijn namelijk de eerste stap om een geïndustrialiseerde samenleving (en dus een welvarende) op te bouwen.
Economen kunnen veel kibbelen, maar hier zijn ze het wel over eens.
Ook Jeffrey Sachs betoogd in een van zijn boeken ‘The end of poverty’ dat sweatshops belangrijk zijn voor de economie voor ontwikkelingslanden. Wie is meneer Sachs trouwens? Dat is een van ’s werelds bekendste economen op gebied van ontwikkelingshulp en adviseur van de secretaris-generaal van de VN.
Bijna elk land wat zich heeft ontwikkeld vanuit een arm agrarisch land is door deze eerste fase van industrialisatie gegaan.
Enkele bekende voorbeelden hiervan zijn tijgerlanden zoals Singapore, Taiwan of Zuid-Korea. Een voorbeeld van een land wat momenteel hierdoor langzaam uit grote armoede weet te kruipen is Bangladesh.
Dan nu de laatste reden voor sweatshops. Een reden waar een enorm kwetsbare bevolkingsgroep juist van profiteert…
#3: Sweatshops Zijn Goed Voor De Rechten Van Vrouwen
Een groot percentage arbeiders in sweatshops is vrouw.
Wat is hen lot op het platteland?
Meestal is dat uitgehuwelijkt worden door hun vader en rond hun 18de een kind te krijgen.
Door te vertrekken naar de stad kunnen ze hieraan ontsnappen. Voor het eerst hebben ze de vrijheid om te kiezen met wie ze daten en trouwen, en te bepalen met wie ze kinderen krijgen. Vaak lukt het ze om een klein deel van hun magere loon te sparen om op die manier aan hun toekomst te werken, bijvoorbeeld om later terug naar school te kunnen gaan.
Hoe Helpen?
Dat gezegd hebbende, zijn de arbeidsomstandigheden van de productie van onze kleding nog steeds onacceptabel, evenals de positie van vrouwen in ontwikkelingslanden.
Het punt is alleen dat sweatshops een symptoom van armoede zijn en niet de oorzaak.
Willen we de situatie in deze fabrieken verbeteren? Dan is verbieden niet de oplossing. Beter is het om de onderliggende problemen van armoede aan te pakken.
Trackbacks/Pingbacks